Σ΄αγαπώ

Το στόμα αυτό χρόνια δε συλλάβισε λέξεις, μόνο προσευχές παραμιλούσε από την ανάγκη τής  ύπαρξης  να ελευθερωθεί , από δάκρυα μιας ζωής .

Κοιτώ τον ήλιο… Χαμογελώ!

Έχει ένα σκοπό αυτό το στόμα….

Δεν θέλει προσευχές, ικεσίες και τραγούδια .

Η ψυχή σιωπά για ν΄ακούσει τον συλλαβισμό του .

Οι λύπες χάνονται , η αναπνοή παύει.

Τα χέρια μπλέκονται αμήχανα.

Τα μάτια ηρεμούν στη φλόγα τού κεριού.

Το στόμα αποφασισμένο, ελεύθερο μετρά τρόπους έκφρασης για τις λέξεις που ανασταίνει .

Τολμά!

Ψιθυρίζει...

Φωνάζει!!!

«Σ΄αγαπώ».