Παρόντες Απόντες
Δεν αναρωτιέμαι ……
Με ποια θα ζεις….
Ούτε πού υπήρξες…
Σε ποιες αγκαλιές
είχες κρυφτεί, χρόνια τώρα.
Με πόσα πινέλα-
όνειρα στόλιζες τον καμβά του κορμιού σου .
Δεν σκέφτομαι …
Με ποιο σώμα μαζί
οργώνεις και ποτίζεις καθαρά σεντόνια.
Δεν απορώ…
Με πόσες σκηνές
μαγευτικού έρωτα χορταίνεις την μοναξιά
σου …
Δεν έμαθες ακόμη ποια πραγματικά, ανέπνεε δίπλα σου ,
την δική σου ανάσα!
Παρόντες, σε
λεπτοδείκτες που έτρεχαν , λιγοστεύοντας τις παρουσίες μας.
Απόντες σε λεπτοδείκτες
που σταμάτησαν τον χρόνο, απομακρύνοντας τις υπάρξεις μας…
Υπάρξεις παρούσες…
Υπάρξεις απούσες…
Δεν θα νοιώθω την
στέρησή σου …
Δεν θα βλέπεις την
θλίψη μου …
Παρουσία δίπλα μας
….αόρατη!
Απουσία !
