Ευλογημένος

 Πέρασαν τα χρόνια, η φωτιά έχει σβήσει

μια παγωνιά απλώνει στην καρδιά.

Θυμάμαι τις φλόγες που ζέσταιναν τον κόσμο .

Η έρημος ίδρωνε , σε μια σου ματιά.

Αγκάλιασες την ψυχή μου και σε μία στιγμή

χάθηκα στο χθες αναζητώντας το τώρα.

Είσαι αγάπη ψιθυρίζεις, στο λαιμό πληγή !

Πως μπορεί να γίνονται όλα , χώμα;

Όνειρα έφυγαν, ελπίδες χάθηκαν

μα μέσα στη στάχτη υπάρχει φωτιά.

Θλιμμένη μου είπες πως δεν θα ξεχάσεις

μα φεύγοντας είδα την παγωμένη ματιά.

Χρόνια περάσαν , εσύ θα είσαι δω

ευλογημένος εγώ, οι στιγμές ιερές .

Πρέπει να φύγω....μα θα ονειρευτώ

πως το χέρι σου κρατώ σε ώρες εσπερινές.!