Δεν θα σου φανερώσω

Δεν θα σου φανερώσω

το βλέμμα, το ακίνητο

στους δρόμους της ματιάς σου .

Μήτε την παραλυσία των άκρων μου,

αβοήθητη, καταρρέοντας

σαν πύργος από τραπουλόχαρτα.

Δεν θα σου φανερώσω

την κομμένη ανάσα,

στην προσμονή της παρουσίας σου .

Μήτε τον ιδρώτα στο λαιμό μου,

απορημένη, σε κρίση πανικού

να διασκορπίζομαι γύρω μου .

Δεν θα σου φανερώσω

την κρυφή ηδονή,

στο αποτύπωμα των δαχτύλων σου .

Μήτε την απόλαυση της σάρκας

ξεφτισμένο κουρέλι , στα πόδια σου ,

να ματώνει στον έρωτά σου .

Δεν θα σου φανερώσω

την βουβή έκσταση ,

στον κρατήρα του ηφαιστείου σου.

Μήτε την ώρα τούτη δεν θα σου φανερώσω,

πύρινο σώμα στο πρόσταγμά σου ,

θυσία στον σκοτεινό βωμό σου .