Επαλήθευση

Θυμήσου πώς σε κοίταζαν τα μάτια μου , τα βροχερά πρωινά που αντικριστά

πίναμε τσάι γιασεμιού !

 Η  ευωδιά του ταίριαζε καταπληκτικά με τη μυρωδιά της βροχής, που στριμωχτά έμπαινε από το μισάνοιχτο παράθυρο .

Θυμήσου πώς με κοίταζαν τα μάτια σου, εκείνο το βράδυ το σκοτεινό….

Γερμένη στο κρεβάτι, είχα κουραστεί να περιμένω το βήμα του ερχομού σου .

Όταν ξαφνικά την πόρτα άνοιξες….

Με κοίταξες με βλέμμα που προμήνυε καταιγίδα……………………..

Η καταιγίδα έφτασε!

Φωτιές άναψε…

Αποκαΐδια   γύρω μας….

Κοιταχτήκαμε ξανά στα μάτια…!

Τα βλέμματά μας επαλήθευσαν την μοναξιά μας ...