Ίδια
ευχή
Έκλαψα από θυμό,
αίσθηση στο κορμί που μάτωνε το μυαλό μου .
Ο πόνος νέκρωνε τα κύτταρά μου
που ασάλευτα έκλειναν εσένα.
Σε ξέχασα για κάποια στιγμή,
μα το σημάδι του καρφιού, ζωντάνεψε μνήμες.
Τα χέρια σου αδύναμα, απορημένη η ματιά σου
στην τόση αγάπη.
Έψαξα σε ουρανό με τρεμάμενα αστέρια
την αλήθεια που κρύβεις.
Θλίψη!!!
Αναπάντητα “θέλω” στο άπειρο τ΄ουρανού
πεφταστέρια γίνονταν κι εγώ
τους μίλαγα για την ίδια ευχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου